හැමදාමත් මා සෙව් ඒ
පරම සුවය ලබාගන්න
ඇයි අම්මේ ඉඩ නුදුන්නෙ
කසාවතක් පෙරවගන්න

සත්‍යයටයි මගේ ඇලුම
බහ තෝරන විය පටන්ම
අප්පච්චී ඒ නුදුටුව
සේ ඉන්නේ ඇයිද තවම

උතුරු සළුව කරේ දමන්
පෝය දිනට සිල් අරගෙන
මදි මට අයියේ සුදුවත
එපා කැමති වන අරණට

අක්කල හොඳහැටි අඬාවි
මගෙ දිගු කෙහෙ කපපු දාට
දැනටත් පන නැති කෙහෙ රැළි
කැපුවම මටවත් රිදෙයිද?

අකමැති ඔබෙ සිත් රිදුමට
තිත තැබීමි වදන් වලට
කවදද දින පැමිණෙන්නේ
මොක් සුව මා විඳින දාට!

කෙලෙසුන් මළ අත්හරින්න
කුසල් වඩා සිත පිනන්න
සම සිත දැහැමින් ගෙවන්න
සමිඳුනි මට පිහිට වෙන්න

බෝ මැඩ සෙවනේ හිමිදිරි යාමේ
පවිටු අඳුරු දුක සේදී         සාමේ

කෙලෙස් සරතැසට හසු නොවුනාසේ
රජස්  හරින්නට යමි මම්       මනසේ

1st station

සිතිවිලි

වෙන්වීම...

කුහුඹුවෙකි පොත මත..
කියවිය නොහැක මට දුවයි අකුරු උඩ
මසිත වෙනුවට,
ඌ..
දෙමි ඌට හොද
හයේ පහරක්!!
කුහුඹුවා මේසය මත
උගේ කඩිසර ගමන නැත.
සුසුම් ලයි ඌ
මේ කුමක් වීදැයි
කියන්නා සේ..
කුහුඹු පා බිදී ඇත.
දිවියකට වඩා පොත
මට වටින්නේ කවදා සිටද?
දකිමි මසිත..
සැනෙන් පරස්පර
සිතිවිලි හට ගැනෙන
~ඉන්දීවරී රත්නායක~