නොදනිමි

නුඹේ හැගුම්!

අඳුරු වී ඇත,

මා ලොව..

අඳුරෙහිම

ඇත පත ගා

දැල්වූ

ම හැගුම්

එළියෙන්

දකිමි

හදවතක්

මේසය මත!

සැබවින්ම

එය

නුඹගේද?

නැත්නම්

මගේමද?

~ඉන්දීවරී රත්නායක~

හද මනිපත් හැගුම් සලා

ආල කැකුල මෝදු වෙලා

මුදු පෙති දිග හරින්නේද

සුසුවඳ හැමටම දෑනෙයිද?

ඔබේ වදන් උල්පත් දිය

කැකුළු පවස සන්සිඳිය

කාලය ගතවත්ම බෝම

පෙති එකිනෙක හැරෙයි පේම

"කිම්ද පිපෙනු මෙපමණ කල්

අවැසි නොවේ නුඹගේ මල්

ආලය නොකරමි නුඹ හට

කිසි දින හද නොවේ නුඹට"

ඇසුවිට ඒ මිහිරි වදන්

ගිලන්ව මල විය මිහිදන්

නමුදු ගසේ අනෙකුත් මල්

ගෙනෙයි එමල සුවද ලකල්

~ඉන්දීවරී රත්නායක~